Borgloon en het doorkijk-kerkje

Kom later eens terug, er word nog aan gewerkt!!!

Wandelen met de gaaikes.

Misschien staan jullie er van versteld dat ook mijn papegaaien mee op wandeling gaan. Ook zij houden van een uitstapje in de natuur en is voor hen even gezond als ons.
Natuurlijk gaan zij nooit mee naar lange wandeling zoals vorige week te Luxemburg, dan is het de beurt aan de honden of de pony's.

Ook steeds krijgen zij gezonde prikkelingen met al het nieuwe dat ze kunnen zien en beleven.

Vandaag hebben we dan ook mooie beelden kunnen nemen van enkele wilde planten en insecten.

We gaan het nu dan ook niet over de papegaaitjes hebben, maar over het mooie wat je elders in de natuur kan vinden. Als je op de naam klikt bij de foto kom je bij de beschrijving van de plant, kijk ook naar de verborgen linken.

Akkerdistel

Gewone smeerwortel - Groot kaasjeskruid - Klaproos

Knopherik

Koolzaad - Moesdistel - Sint Janskruid

Zo dit was het voor vandaag wat plantjes betreft, vlinders hebben we nu niet gezien.  Waarschijnlijk omdat het nu te koud is voor de tijd van het jaar, vorige week had ik meer geluk tijdens mijn wandeling.

We hadden wel geluk om de, zandbij, rood soldaatje, een Aziatisch lieveheersbeestje en een weideschaduwwants te mogen spotten.

Rood soldaatje - Aziatisch lieveheerbeestje - weideschaduwwants

Zandbij

Nu zitten jullie natuurlijk ook met een vraag en zal ze even voor jullie beantwoorden.

Zicko de Blauw-gele Ara zit los, onze geelvleugel ara draagt een harnasje en Kato de oranjekuif mag enkel in huis los zitten omdat ze buiten nog te bang is.

Zandbij

Een zandbij met volle stuifmeelmanden

Zandbij

Deze soorten zijn vaak bruin tot zwart van kleur met witachtige haarbanden over de buik. Andere kleuren zijn ook mogelijk, waarbij roodachtige kleuren het meest voorkomen, maar ook metaalachtig blauw of groen. De vrouwtjes kunnen makkelijk worden onderscheiden van de meeste andere kleine bijen omdat ze brede fluwelen vlakken hebben tussen de samengestelde ogen en de bases van de antennes. Ze hebben ook vaak erg lange haren op de trochanters (verdikkingen) van de achterpoot. De meeste soorten hebben ook een goed ontwikkelde corbicula of stuifmeelkorf aan de achterpoot. Deze wordt gevormd door een buitengrens van haren en bevat al dan niet daarbinnen ook haren.

De lichaamslengte varieert meestal tussen de 8 en 17 millimeter, waarbij mannetjes wat kleiner en slanker zijn dan vrouwtjes, die vaak een zwarte driehoek (het zogeheten "pygidiale vlak") hebben aan de rand van de buik.

In Nederland en België komen meer dan 70 soorten zandbijen voor, terwijl er wereldwijd 1300 soorten zijn.

Weideschaduwwants

Familie Miridae – blindwantsen: Een opvallende eigenschap van blindwantsen is het ontbreken van ocelli. Puntogen, waarvan veel wantsen (niet alle) er twee of drie op de kop hebben. (vandaar de naam blindwants). Biotoop: Bosranden, kaalslagen, akkers, wegbermen en ruderale plekken. Ontwikkeling: Eén of twee generaties in een jaar. Eerste generatie volwassen wantsen vanaf juni, tweede generatie volwassen wantsen vanaf september.. Overwintering: Als volwassen wants. Voedsel: Polyfaag: Allerlei kruidachtige planten en struiken. Bijvoorbeeld bijvoet (Artemisia vulgaris), ganzevoet (Chenopodium album), struikheide (Calluna vulgaris).

De wants wordt ongeveer 3 tot 6 millimeter lang en de kleur varieert sterk; zowel groene, bruine als rode exemplaren komen voor, ook de tekening kan sterk uiteenlopen. Toch is de soort zeer eenvoudig te herkennen aan het scutellum; het driehoekige schildje op het midden van de rug. De weidewants heeft hier een lichte hartvormige vlek die vrijwel altijd sterk afsteekt. Het lichaam is ovaal van vorm en vrij plat, de vliegvleugels steken aan de achterzijde duidelijk uit. De ogen, poten en de sprieterige tasters zijn meestal rood van kleur.

Rood soldaatje

Het insect soldaatje, wordt ook wel weekschildkever genoemd en het is een langwerpig diertje dat in heel Europa voorkomt in bossen en open gebieden, waar ze vooral te vinden zijn op bloemen en struiken waar ze op zoek zijn naar voedsel. Taxonomisch behoort hij tot de geleedpotigen, tot de klasse van de insecten, tot de orde van de kevers en tot de familie van de cantharidae. De kever heeft een zacht dekschild omdat het weinig chitine bevat en heeft zes lange pootjes. In Nederland en België zijn er ongeveer 50 soorten weekschildkevers. Ze komen voor in rode en donkere kleuren. De naam soldaatje heeft hij te danken aan zijn langwerpige vorm dat doet denken aan een oud soldatenuniform.

De kleine rode weekschildkever is een van de meest algemene soorten soldaatjes. Ze worden ongeveer 7 tot 11 millimeter groot. De kleur is helemaal oranjerood, waarbij de achterste punten van de dekschilden donkerder zijn of soms zelfs zwart. De uiteinden van de pootjes en antennes kunnen ook donkerder tot zwartgekleurd zijn.

Aziatisch lieveheersbeestje

Alle soorten lieveheersbeestjes behoren tot keverachtige.

Het Aziatisch lieveheersbeestje, Harmonia axyridis, werd wereldwijd gebruikt om bladluizen op een biologische manier te bestrijden. Deze soort werd opzettelijk en massaal losgelaten omdat ze bladluizen vreet en heeft snel Noord-Amerika, Europa en Zuid-Afrika overspoeld.

Gezien de exponentiële ontwikkeling van H. axyridis is deze soort in heel wat gebieden in een recordtijd de vaakst voorkomende soort lieveheersbeestjes geworden. In Wallonië is ze trouwens in 10 jaar tijd een van de vijf vaakst voorkomende soorten geworden die werden waargenomen in landbouwgebieden.

Niet alleen roeit H. axyridis de populaties inheemse lieveheersbeestjes en andere roofinsecten uit, wat voor ecologische problemen zorgt, de invasie ervan veroorzaakt ook heel wat economische schade en bedreigt de gezondheid van de mens.

In huis!!!!

Vanaf het begin van de herfst gaan de lieveheersbeestjes op zoek naar een geschikte schuilplaats voor de winter. Ze nemen dan hun intrek in de raamkozijnen binnen en in de vouwen van het behang. Ik kan je zeggen dat het een pest is dat je ze in huis hebt, het heeft bij mij 2j geduurd eer ze alle weg waren.

Als ze zich in grote aantallen samenvoegen, kan deze soort een rechtstreekse negatieve impact op de mens hebben. Niet alleen ziet een groep insecten er in je huis niet uit, de overlast op het vlak van hygiëne en geur is nog erger. Lieveheersbeestjes laten namelijk geelachtige vlekken achter op de muren en het behang. Bovendien scheiden ze chemische stoffen met een sterke geur af die allergieën, conjunctivitis en zelfs netelroos kunnen veroorzaken.

Sint Janskruid

Sint-janskruid is een vaste kruidachtige plant die oorspronkelijk uit zowel Azië als Europa komt. In Europa is dit kruid te vinden langs de kant van de weg en op open bos plekken. Inmiddels is dit kruid ook in andere werelddelen ingevoerd. Sint-janskruid kenmerkt zich door zijn langwerpige bladeren en goudgele bloemetjes. Het kruid dankt zijn naam aan Sint Johannes de Doper die zijn feestdag op 24 juni vierde, de dag waarop dit kruid vroeger veel geplukt werd.

Hoewel Sint-janskruid in het wild groeit en je het daar kunt plukken, is het ook goed te kweken in je eigen keukentuintje. Het kruid heeft weinig nodig om tot bloei te komen, al groeit dit kruid het best op een wat droge, waterdoorlatende en alkalische grond. Aangezien de zaadjes kou nodig hebben om te kunnen kiemen, kun je ze het beste in het najaar zaaien.

Gebruik:

Sint-janskruid wordt maar in enkele gerechten toegepast. Vroeger werd het wel eens toegevoegd aan bier of wijn en tegenwoordig wordt het verwerkt in tomatenrecepten of kruidenwijnen. Je kunt ook gemakkelijk olie maken van Sint-janskruid, voor medicinaal gebruik. Pluk hiervoor een grote hoeveelheid bloemetjes die net open zijn. Doe ze in een grote glazen pot en voeg hier biologische plantaardige olie aan toe. Laat de pot vervolgens op een warme plek drie weken trekken. Zeef dan de bloemetjes eruit en bewaar de olie op een koele plek.

Medisch:

Sint-janskruid staat voornamelijk bekend om zijn (genees)krachtige werking. Vroeger dacht men met dit kruid kwade geesten buiten de deur te kunnen houden. Tegenwoordig wordt het gezien als de natuurlijke vorm van prozac, omdat het blijkt te helpen tegen neerslachtigheid en lichte depressie. Ook wordt het gebruikt bij de ziekte van Parkinson en om wonden sneller te laten genezen.