Knopherik

Knopherik = wilde radijs = “Raphanus” is afgeleid van het Griekse ra (snel) en phainomai (verschijnen), dit naar de snelle kieming van de zaden, maar de naam kan ook zijn afgeleid van rapa (raap). Raphanistrum betekent " gelijkend op Radijs" .

Je vind ze langs akkers (zandige akkers), dijken, bermen (omgewoelde plaatsen), ruderale plaatsen, omgewerkte grond en braakliggende grond.

Knopherik wordt 20 tot 60 cm hoog.

Het is een eenjarige, soms tweejarige plant met de bloeimaanden Juni, juli, augustus en september.

Een penwortel. Worteldiepte tot meer dan 1 meter.

De meestal vertakte stengels zijn iets blauwig, min of meer kantig en ruw behaard.

De bladeren zijn ruw behaard. De onderste zijn veerdelig met smalle zijslippen en een grote eindlob. De bovenste zijn niet gedeeld en stomp getand.

De knopherik heeft uiteenlopende kleuren bloemen van wit naar roze tot geel, maar altijd zijn er die prachtige aders in de bloemblaadjes die elke keer weer anders zijn.

De gele of witte bloemen hebben vaak paarse aderen. Ze worden 1 tot 3 cm groot. De kelkbladen staan rechtop.

Gebruik:

Zo was het gebruik vroeger. (Dodonaeus) ‘Dioscorides schrijft dat de bladeren van deze wilde radijzen onder de moeskruiden gerekend en gebruikt worden en dat de wortels gekookt gegeten worden en verwarmend van aard zijn, de plas verwekken en hitte in het lichaam veroorzaken.

Men zegt dat de schorpioenen terstond sterven als men ze met deze wortel maar eens aanraakt.

Sommige zeggen dat diegene die hun handen met dit sap wrijven de slangen vrij aanraken mogen.

Dan de voorzichtige dokters laten niemand toe deze wilde radijzen veel te gebruiken, dan alleen de zeer sterke en harde mensen en dat in koude tijden. Anders zijn ze zeer goed om te laten braken en overgeven. Water daarvan gedistilleerd is goed tegen het niergruis.

Deze wortels zijn ook goed gebruikt tegen dronkenschap’.

Dioscorides. De wilde raap wordt gedaan in medicijnen, die gebruikt worden om het vel van het aangezicht te zuiveren en ook van het gehele lichaam en vooral in diegene die van meel van lupinen, erven of dravik plegen gemaakt te worden.